تجهیزات صنعتی - سپتیک تانک

مخزن سپتیک:

سپتیک تانک ها مخازن زیرزمینی آب بندی شده ای هستند که آب خانگی تولید شده در خانوارها در آنها جمع آوری می شود و تا حد زیادی مواد آلاینده متراکم شده در فاضلاب را از بین می برد و حفظ مواد جامد و زباله های شناور را تضمین می کند.

 در برخی موارد، مخزن سپتیک می تواند یک جایگزین اقتصادی برای سالم سازی شبکه های آب در منطقه ای بدون سیستم مرکزی برای تصفیه فاضلاب خانگی باشد. این سیستم ها، بیشتر فردی، برای تصفیه فاضلاب خانگی، ظرفیت های محدودی از نظر حجم تصفیه دارند .

آب تصفیه شده از طریق یک شبکه زهکشی، متشکل از لوله زهکش، بر روی بستری از شن زیر سطح انجماد خاک (80 سانتی متر) به خاک تخلیه می شود. فضای اطراف لوله ها باید با سنگ ریزه و شن و ماسه پر شود. سپتیک تانک ها می توانند از موادی به نام "فعال کننده های زیستی" استفاده کنند که مشتقات سود سوزآور هستند و نقش آنها حل کردن مواد درشت است به طوری که توسط آب حمل شده و به میدان زهکشی می رسند.

بسته به میزان مصرف آب و فاضلاب خاص هر خانه، سپتیک تانک ها برای دوره تخلیه بین 1 تا 3 سال طراحی و اندازه می شوند. تعیین حجم فضای رسوب لجن با کاهش رطوبت از 95 درصد به 90 درصد، ته نشین شدن طبیعی لجن در مخزن را در نظر می گیرد که حجم لجن را به نصف کاهش می دهد. پس از تخمیر، حجم رسوبات آلی 25-30٪ کاهش می یابد که باعث کاهش بیشتر حجم رسوبات می شود. این با وارد کردن ضریب 0.7 در محاسبات در نظر گرفته می شود. مقدار لجن تازه ای که در مخزن پوسیده تشکیل می شود در رطوبت 95 درصد لجن برابر با 0.7 لیتر/نفر/روز است.

سپتیک تانک قبل از نصب:

با شروع از این داده های اولیه، در فاصله بین دو تخلیه متوالی فضا برای رسوبات لجن، حجم آنها 89 لیتر در مکان در سال است. حجم کل دریچه لجن مخزن سپتیک 500 لیتر است، یعنی تخلیه می تواند هر 16 ماه یک بار در شرایط بارگیری مطابق با استاندارد انجام شود. از آنجایی که به طور کلی، اندازه استاندارد بیش از حد است، می توان به یک دوره زمانی بین تخلیه 24 ماه رسید. لوله بین خانه و سپتیک تانک باید بیش از 1٪ باشد. در لوله‌های با قطر زیاد، دبی فاضلاب به میزان خودتمیزشوندگی نمی‌رسد و مواد جامد روی لوله باقی می‌مانند و به مرور زمان سخت می‌شوند که منجر به گرفتگی لوله می‌شود.

سپتیک تانک ها در زمستان یخ نمی زنند، زیرا یک فرآیند تخمیر بیولوژیکی در داخل مخزن سپتیک انجام می شود که در نتیجه گرما آزاد می شود. در مناطقی که سطح ایستابی بالاست (1.5-1 متر زیر سطح زمین)، دو مشکل پیش می آید:

در زمین های باتلاقی، اگر سطح ایستایی نزدیک به کف گودال کشیده شود، مخزنی که در گودال قرار داده شده است، قبل از ریختن مواد پرکننده، کاملاً از آب پر می شود و در نتیجه به دلیل وزن مایع، پایداری خوبی دارد. . پس از هر بار تخلیه، گودال بلافاصله با آب پر می شود. راه حل گرانتر این است که مخزن را روی یک دال بتنی قرار دهید که در کف گودال ریخته شده و با استفاده از میله های فولادی خم شده به آن متصل می شود. نقاط لنگر باید خارج از انتهای جانبی گودال و در فاصله حداقل 150 میلی متر از لبه های کف بتنی قرار گیرند. در صورت بالا بودن سطح ایستابی، توصیه می شود برای اطمینان از پراکندگی آب در خاک، عمق خط زهکشی را کاهش داده و سطح آن را افزایش دهید. از این نظر، استفاده از چندین لوله تخلیه با سوراخ هایی که قطر آنها به تدریج در طول کل لوله افزایش می یابد، توصیه می شود. راه حل دیگر زهکشی با عملکرد متناوب است. این شامل نصب یک منهول توزیع در خروجی گودال است که با کمک آن می توان آب را به طور متناوب روی یک خط زهکشی یا خط دیگر هدایت کرد و زمان لازم را برای نفوذ آب از یکی از خطوط به خاک باقی گذاشت. . راه حل گرانتر این است که آب را به قسمت دیگری از حیاط پمپاژ کنید، جایی که خاک اجازه می دهد آب بدون مشکل نفوذ کند.

یک مخزن سپتیک فایبرگلاس، بتنی یا پلی اتیلن که به خوبی طراحی و نگهداری شده باشد باید حدود 50 سال دوام بیاورد.

اصول عملیاتی مخزن سپتیک:

سپتیک تانک و میدان زهکشی

آب خانگی حاصل استفاده از آب آشامیدنی (در موارد بسیار کمی نیز آب باران) برای فعالیت های خانگی است. آب آشپزخانه، دوش و توالت حاوی مواد جامد معلق با طبیعت معدنی و آلی، به ویژه ترکیبات نیتروژن و فسفر است. این آب وارد محفظه اول سپتیک تانک می شود. این جایی است که فرآیندهای ته نشینی مواد جامد (توسط نیروی جاذبه - در نتیجه لایه ای از لجن در کف استخر) و جداسازی چربی ها با شناورسازی (سبک تر از آب به سطح و تشکیل لایه ای از کف) انجام می شود.

همچنین در محفظه اول، فرآیند تخمیر بی هوازی لجن رسوب شده (از طریق کانی سازی حجم آن را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد) و همچنین فرآیند تجزیه بی هوازی ماده آلی با کمک باکتری های موجود در فاضلاب انجام می شود.

از محفظه اول آب (دکانتر اولیه) به داخل دکانتر ثانویه (دکانتر ایمهوف) می رود. به لطف موقعیت آن و به لطف سیستم عبور آب Imhoff، تخلیه دوم آب حاصل می شود که منجر به کارآمدترین رسوب ماده جامد می شود. آب ورودی اولیه و  آب تصفیه شده ثانویه از قبل تخلیه شده به محفظه شفاف سازی/پاکسازی می رود و از آنجا در زهکشی که فرآیندهای تجزیه هوازی ماده آلی با کمک باکتری های موجود در خاک انجام می شود، حذف می شود. مواد جامد عموماً در محفظه اول جمع می شوند، جایی که تحت یک تخمیر بی هوازی اولیه قرار می گیرند. این تخمیر باعث تولید مونوکسید کربن و دی اکسید ، سولفید هیدروژن و متان می شود. در سطح، حباب‌ها ذرات گل را به درون خود می‌برند که در نهایت یک لایه تشکیل می‌دهند. مواد جامد در کف حوضچه سپتیک رسوب می کنند. گازها از طریق دریچه ها یا لوله ها و مواد جامد از طریق لوله خروجی تخلیه دوره ای حذف می شوند . پس از محفظه اول، محفظه دومی پساب های ته نشین شده را به صورت سیال شفاف دریافت می کند. با در نظر گرفتن این واقعیت که آب حاصل قابل شرب نیست، پس از مدتی که می تواند بین 1 تا 3 روز دوام بیاورد، مایع حاصل باید از طریق یک سیستم زهکشی زیرزمینی یا همان لوله زهکش پلی اتیلن یا پی وی سی سوراخدار تخلیه شود. این جایی است که به لطف لایه فیلتر طبیعی که از آن عبور می کند، فیلتراسیون کامل انجام می شود. چربی‌ها، روغن‌ها و سایر مواد سبک‌تر از آب روی سطح شناور می‌شوند و کفی را تشکیل می‌دهند که احتمالاً به پوسته‌ای نسبتاً سخت تبدیل می‌شود. حجم سپتیک تانک به تعداد استفاده کنندگان و میزان فاضلاب تخلیه شده بستگی دارد. همچنین حجم نگهداری گل و کف به دفعات تخلیه، دمای محیط و وسیله شستشوی مورد استفاده بستگی دارد. مخزن سپتیک می تواند از بتن، فایبرگلاس یا پلی اتیلن ساخته شود. فاضلاب باید به گونه ای وارد سپتیک تانک شود که تا حد امکان جریان در آن را مختل کند، تا حد امکان روند رسوب گذاری را مختل کند. چه خوب که آب ها قبل از ورود به سپتیک از خانه قابل بازدید عبور کنند. خروج پساب از سپتیک تانک از طریق لوله PVC با قطر کمتر انجام می شود . به صورت اختیاری، می توان یک ظرف نهایی فاضلاب مجهز به یک پمپ کوچک نصب کرد. با کمک آن می توان آب ها را به فاصله معینی از گودال فرستاد یا تا ارتفاعات مختلف مورد نیاز بالا برد.

تعمیر و نگهداری سپتیک تانک :

روغن‌ها و چربی‌های زیادی که در مجرای فاضلاب ریخته می‌شوند می‌توانند انسداد ایجاد کنند، زیرا این مواد به راحتی تجزیه نمی‌شوند. همین امر در مورد چیزهای دیگری مانند ته سیگار، پشم، پنبه، اقلام پلاستیکی کوچک، تفاله قهوه، دستمال، حوله یا کیسه های کاغذی،نخ دندان، پوشک، داروها، مو یا مقوا صدق می کند. پرتاب مواد غذایی جامد نیز خوب نیست زیرا می تواند گودال اکولوژیکی را بیش از حد بارگیری کند. دستگاه های زباله خردکن نیز توصیه نمی شود، زیرا می توانند تجمع گل و لای را در گودال اکولوژیکی تا 40 درصد افزایش دهند. برخی مواد شیمیایی مانند مقادیر زیادی کلر یا نمک، آفت کش ها، علف کش ها، سود سوزآور یا سوخت ها می توانند به تعادل طبیعی سیستم سپتیک آسیب برسانند. باکتری های تجزیه خوب را از بین می برد، بنابراین توصیه نمی شود آنها را در سینک یا توالت بیندازید. علاوه بر این، اگر به سطح آب زیرزمینی برسند، می توانند خطری برای سلامتی ایجاد کنند. همه اینها باید در سطل زباله ریخته شود تا از مخزن سپتیک اکولوژیکی و محیط زیست محافظت شود. توصیه می شود از کار و ریختن مواد شوینده با محتوای فسفر بالا در سینک ها و روشورها و کاسه توالت خودداری کنید و از محصولات پاک کننده اکولوژیک استفاده کنید. هر دو سپتیک تانک اکولوژیکی و سیستم زهکشی برای دریافت جریان عادی آب طراحی شده اند. اگر ماشین لباسشویی و ماشین ظرفشویی را همزمان روشن کنید و دوش بگیرید، آب زیادی به سیستم سپتیک می فرستید. گودال اکولوژیکی نمی تواند زباله ها را به درستی جدا کند و میدان زهکشی نمی تواند چنین مقدار زیادی مایع را به یکباره جذب کند، بنابراین احتمال زیادی وجود دارد که به سطح بیاید یا از فاضلاب شما پشتیبانی کند. یک ایده بسیار خوب این است که توالت‌ها، شیرها و دوش‌هایی که باعث صرفه‌جویی در مصرف آب در خانه می‌شوند، تعمیر همه قسمت‌هایی که نشتی دارند و فقط در صورت پر بودن کامل از ماشین‌های لباسشویی استفاده کنید.

چگونه از نگهداری میدان زهکشی اطمینان حاصل می کنید ؟

میدان زهکشی نیاز به نگهداری مناسب دارد. لوله های مدفون در زمین تنها در صورتی کارایی دارند که گرفتگی یا له نشوند. برای این کار باید نشانه های زیر را مدنظر قرار دهید:

1. از قرار دادن وزنه یا پارک خودرو در بالای گودال زیست محیطی یا زمین زهکشی خودداری کنید. 2. درختان یا درختچه ها باید در فاصله ای مناسب از سیستم سپتیک کاشته شوند، زیرا ریشه آنها می تواند لوله ها را مسدود کند.

3. برای اینکه آب خانگی به خوبی جذب شود از نصب آبپاش در بالای این قسمت خودداری کنید زیرا جریان آب در منطقه بسیار افزایش می یابد.

4. مراقب باشید آبی که از پشت بام خانه تخلیه می شود به زمین زهکشی نرسد تا در آن سیلابی وارد نشود.

 5. منطقه بالای زمین زهکشی باید آزاد بماند، بنابراین بالای آن چیزی نسازید. کافی است با چمن پوشانده شود تا آب بهتر تبخیر شود و خاک فرسوده نشود.

 6. اگر یک دستگاه سختی گیر رزینی را انتخاب می کنید، باید مطمئن شوید که گودال اکولوژیکی می تواند آب اضافی و آب نمک ناشی از شستشوی جریان مخالف رزین را تحمل کند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در ارتباط با سپتیک به وب سایت پایپ گستر مراجعه نمایید.